Η ακτινιδιά έχει μεγάλες ανάγκες σε άζωτο, κάλιο αλλά και ασβέστιο. Η επάρκεια των παραπάνω μακροστοιχείων είναι ιδιαίτερα σημαντική έτσι ώστε να διασφαλιστεί η ισορροπημένη βλαστική ανάπτυξη των φυτών καθώς και η υψηλή ετήσια παραγωγή καρπών υψηλής ποιότητας και μετασυλλεκτικής ικανότητας (>4 τόνους ανά στρέμμα).
Η επιτυχής διαχείριση ενός ακτινιδεώνα εξαρτάται από την κατανόηση των φάσεων ανάπτυξης της ακτινιδιάς (βλαστών, ρίζας και καρπού), έτσι ώστε τα λιπάσματα και οι αναγκαίες γεωργικές πρακτικές να μπορούν να εφαρμοστούν στον ιδανικό χρόνο για την καλλιέργεια.
Με τον τρόπο αυτό αυξάνεται κατακόρυφα η αξιοποίηση των απαραίτητων θρεπτικών στοιχείων που έχουν ανάγκη τα φυτά καθώς επιτυγχάνεται συγχρονισμός της προσθήκης αυτών βάση των αναγκών που υπάρχουν κατά τη διάρκεια του ετήσιου φαινολογικού κύκλου των δέντρων-πρέμνων.
Μεγάλες ποσότητες ορισμένων στοιχείων όπως το άζωτο, ο φώσφορος και το κάλιο προσλαμβάνονται σε αυξημένες ποσότητες ακόμη και σε φυτά νεαρής ηλικίας καθώς κρίνονται απαραίτητα για τη βέλτιστη εγκατάσταση και γρήγορη ανάπτυξη των φυτών στον οπωρώνα.
Για το ακτινίδιο, η περίοδος της μεγαλύτερης συσσώρευσης καλίου, αζώτου, ψευδαργύρου και χαλκού εμφανίζεται κατά τα πρώτα στάδια της σεζόν, με πάνω από το 80% της μέγιστης ποσότητας αυτών των στοιχείων να συσσωρεύεται στα φύλλα των μεικτών βλαστών που φέρουν τους καρπούς πριν από την καρπόδεση.
Συγκριτικά μικρότερες είναι οι ποσότητες καλίου και αζώτου που συσσωρεύονται από τα φύλλα στους μη καρποφόρους (λαίμαργους) βλαστούς κατά την ίδια περίοδο ανάπτυξης. Αυτό πρακτικά σηματοδοτεί την ανάγκη που έχουν τα φυτά για την έγκαιρη προσθήκη των παραπάνω στοιχείων για την αποφυγή τροφοπενιών. Η λίπανση των ακτινιδεώνων συστήνεται να γίνεται σταδιακά την καλλιεργητική περίοδο.
