Το άζωτο αυξάνει το αδέλφωμα και την ανάπτυξη του υπέργειου τμήματος. Γενικά, η σίκαλη αντιδρά λιγότερο θεαματικά από το σιτάρι στην προσθήκη αζώτου και οι μέγιστες αποδόσεις σε καρπό παρατηρούνται σε δόσεις 5-10 kg ανά στρέμμα. Ποσότητες μεγαλύτερες από 7 kg ανά στρέμμα μπορεί να προκαλέσουν πλάγιασμα, αν κι αυτό είναι λιγότερο έντονο από ότι στα άλλα χειμωνιάτικα σιτηρά. Για άριστη παραγωγή βιομάζας οι δόσεις αζώτου μπορεί να φτάσουν τα 10 kg ανά στρέμμα. Το 50% του αζώτου παρέχεται κατά τη βασική λίπανση σε αμμωνιακή μορφή, με ενσωμάτωση κατά τη σποράμή λίγο πριν, ενώ το υπόλοιπο 50% παρέχεται κατά την επιφανειακή λίπανση σε αμμωνιακή, ουρική και νιτρική μορφή, με ελαφριά άρδευση μή με το νερό της βροχής.